CHARYZMAT
Głoszenie światu miłosiernej miłości Boga do człowieka poprzez modlitwę, świadectwo życia i czyny. Miłość miłosierna realizowana jest na 3 płaszczyznach: duchowej, jako współpraca z Bogiem, wspólnotowej, w jedności z siostrami i apostolskiej, w posłudze bliźnim. Apostolat, główne zadanie, zgodnie z wolą Założyciela Ks. R. Spiske, to chrześcijańskie wychowanie i nauczanie dzieci i młodzieży, oparte na nauce Kościoła, opieka nad dziećmi z niepełnosprawnościami i zaniedbanymi przez środowisko rodzinne, pielęgnacja osób chorych i starszych, praca przy parafii i ofiarna posługa wszędzie tam, gdzie wzywa Chrystus obecny w bliźnich.
DUCHOWOŚĆ
Duchowość Zgromadzenia Sióstr św. Jadwigi jest realizacją charyzmatu Ojca Założyciela – ks. Roberta Spiske. Jest ona zakorzeniona w Piśmie św. i tradycji Zgromadzenia. Źródłem poznania duchowości Zgromadzenia Sióstr św. Jadwigi są: Konstytucje zatwierdzone przez Stolicę Apostolską, Pisma Założyciela i Reguła św. Augustyna.
Przez konsekrację zakonną, ślubowanie rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa oraz życie według Reguły św. Augustyna, siostry odpowiadają na wezwanie Boże, by żyć dla Boga i gorliwie oddawać się służbie potrzebującym.
Główną myślą Reguły św. Augustyna jest życie wspólnotowe oparte na miłości i jedności serc. W Konstytucji Zgromadzenia czytamy, że życie wspólne w jadwiżańskich wspólnotach, powinno kształtować się na wzór pierwotnego Kościoła, gdzie wierni stanowili jedno serce i jedną duszę w Bogu (Dz 4, 32). Siostry swym życiem świadczą o Kościele jako wspólnocie Chrystusa i wierzących - na wzór Trójcy Świętej. Aby urzeczywistnienie tego ideału było możliwe, konieczne jest głębokie życie wewnętrzne, ugruntowane na łasce sakramentalnej oraz modlitwie.
W myśl Konstytucji życie sióstr kształtowane jest w duchu Matki Jezusa Chrystusa, która w swym pokornym oddaniu jest przykładem służby. Zewnętrznym wyrazem oddania się Maryi jest niebieski welon, medalik z wizerunkiem Niepokalanej oraz pierwsze imię Maria, poprzedzające imię zakonne siostry.
Główną patronką Zgromadzenia jest, obok Niepokalanej Dziewicy Bogarodzicy Maryi, św. Jadwiga, księżna Śląska. Siostry starają się naśladować swoją Patronkę w bezkompromisowym przyjmowaniu i pełnieniu woli Bożej, w gotowości płacenia każdej ceny za wzrost miłości Boga, w umiłowaniu Najświętszego Sakramentu, częstej lekturze Pisma Świętego, w praktykowaniu modlitwy i ascezy, w dążeniu do pokoju. Św. Jadwiga, która służyła wszystkim potrzebującym, zwłaszcza biednym, chorym, ubogim i więźniom, jako patronka Zgromadzenia stanowi wspaniały wzór do naśladowania dla wszystkich sióstr. Siostry św. Jadwigi codziennie uciekają się pod jej opiekę, starając się tak jak ona służyć wszystkim w ofiarnej miłości. Jej uroczystość obchodzą jako święto patronalne.